Arsız Olmakmı Gerek Şiiri - Veysel Şimşek

Eşim Dostum deyip kol kanat gersen,
Yinede yaranamazsın Dosta can versen,
Eğer bu Dünyada yaşayım dersen,
Gamsız yüzsüz arsız olmakmı gerek.

Hayata kırk nala durmaz koşarsın,
Bazen şaşırırsın bazen şaşarsın,
Her şeyi duyarsan yanlız yaşarsın,
Gamsız yüzsüz arsız olmakmı gerek.

Doğru dürüst olan sığmaz bu hana,
Zalimler zorbalar susamış kana,
İnsanlıkan başka şey yakışmaz bana,
Gamsız yüzsüz arsız olmakmı gerek.

Dünyada bilinen bir gerçek vardır,
Doğruyu söyleyene dokuz köy dardır,
Her İnsanı yaşatan namusdur ardır
Gamsız yüzsüz arsız olmakmı gerek.

Bile bile kara gömlek giyemem,
Hak Adalet varken Haram yiyemem,
Her söylenen söze tamam diyemem,
Gamsız yüzsüz arsız olmakmı gerek.

Yüreğimde yanan od ateşdir kordur,
Doğru İnsan hain gözlerde hordur,
Gerçekten Dünyada yaşamak zordur,
Gamsız yüzsüz arsız olmakmı gerek.

Aslında hayat sevgi saygıyla başlar,
Her zaman masumu hainler taşlar,
Bu Millet doğruyu dürüstü dışlar,
Gamsız yüzsüz arsız olmakmı gerek.

Düşde gör hiç kimsede barınamazsın,
Ağzınla kuş tutsan aranamazsın,
İnanki bu Millete yaranamazsın,
Gamsız yüzsüz arsız olmakmı gerek.

Her şeyi unut sakın geriye bakma,
İnsan isen can incitip can yakma,
Veysel derki her şeye kafayı takma,
Gamsız yüzsüz arsız olmakmı gerek.