Arsız Şiiri - Osman Gülden Osmangazi

Atalarımız der ki haya imandandır
İnsanlık dersen akıldadır izandadır

İmandan bi haber haya kalmamış
Şeklen insan ama manen insan olmamış

Sessiz oturunca bir bak adama benzer
O konuştukça insan usanır bezer

Sakın konuşturma aslını görürsün
Laf anlamaz susmaz naçar kalırsın

Biliyorum der susmaz anlatıp durur
Yalan dolan palavra bolca savurur

Bilmez ama hep bildiğini zanneder
Ne dersen de o bildiğine gider

Arsızlık etme desen yüzüne bakar
Daha da kızıp birde sana lakap takar

Görebilse perişan halini insanlığını
Dinlemez artırır edepsizliği hayasızlığını

Osmangazi artık sus sen arsızlık etme
Uzak dur sen de o yoldan gitme

Boş konuşup insanları usandırma
Her şeyi bilirim diye kendini kandırma