Arsız Şiiri - İsmail Koca

Yürü
Anca gidersin
Sen ki güneşimi siyaha boyadın
Karanlık geceye uzakken
Yüreğimi ışıksız koydun

Sanma ki hasret kalacağım
Sanma ki bir damla gözyaşı dökeceğim
Sanma ki kahrından içeceğim
Her şeyden vazgeçtim

Ki
Hayattan bile vazgeçtim
Be kitapsız
Her resmine baktığımda
Kan kusuyordum acı acı
Ciğerlerim sökülürcesine
Sen nefretimde ki sancı

Bilmediğin bir şey daha var
Uzaklığın hasret
Yakınlığın ise zulüm

Sen nasıl bir şeysin
Anlamadım gülüm
Duyguların çelikten yapı
Açılmaya yok mu anahtarı

Öfkem arşa dayanmış
Sesim dünyayı sarmış
Seviyorum desem anlamazsın
Sevmiyorum desem anlamazsın
Yine de her şeye rağmen
Sen içimde ki yarasın

İsyanım var kara yüreğine
İsyanım var düşüncene
İsyanım var gözlerine
İsyanım var dudaklarına

İsyanım var beni benden aldığına
Sen arsızsın
Sen hırsızsın…