İyileşmez yaralar açma ruhumda,
bırak, yıldız da doğsun, ay da;
bana ölümü anlat
bilirim, cennet de cehennem de
aynı toprağın altında.
Her kabir,
arş ile arz arasında asılı bir sırdır;
biz ise
o sırrın nefesiyle yürüyen gölgeleriz.
Kimi gün
Rahmet’in rüzgârında savrulan bir yaprak,
kimi gün
ateşin içinden geçip
nurun kapısına varan bir kıvılcım oluruz.
Ve bilirim,
hangi yoldan gelirsek gelelim,
asıl dönüş
O’nun sessizliğine doğrudur.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 15.8.2025 12:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!