Seni her kim diktiyse rahmetle anıyorum
Evimizin önünde duran armut ağacı
Dedemden daha büyük yaşın var sanıyorum
Kalmadı mı halini soran armut ağacı?
Çocukken dallarından çıkar armut toplardım
Küçük bir maymun gibi daldan dala zıplardım
Gövdene nişan alıp bıçağımı saplardım
Kalmadı mı halini soran armut ağacı?
Eskiden insanları ne çok mutlu ederdin
Yıllarca karşılıksız bize meyveni verdin
Her bahar o bembeyaz gelinliği giyerdin
Kalmadı mı halini soran armut ağacı?
Dallarından ne güzel bir koku yayılırdı
Ninem armutlarından yemeye bayılırdı
Çevrende çocukların sesleri duyulurdu
Kalmadı mı halini soran armut ağacı?
Bak sonbahar yaklaştı şimdi rüzgarlar başlar
Anlat bakalım hele nasıl geçiyor kışlar
Artık eskisi gibi uğramıyor mu kuşlar
Kalmadı mı halini soran armut ağacı?
Neden boynunu bükmüş derinlere dalmışsın
Belli ki benim gibi hayattan ders almışsın
Yaşlanınca nasıl da yapayalnız kalmışsın
Kalmadı mı halini soran armut ağacı?
Kayıt Tarihi : 22.4.2005 21:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kitap: Geceleri Yakıyorum
Belli ki benim gibi hayattan ders almışsın
Yaşlanınca nasıl da yapayalnız kalmışsın
Kalmadı mı halini soran armut ağacı
Tebrik ederim .....
Bir doğa ve dağanın elemanları ile konuşur gibi usta bir anlatım.
İsmail Doğan
Aşk şiirlerinizi okudum süperdiler hepside. Sonrada armut ağacı adlı şiiriniz dikkatimi çekti. Tek kelimeyle mükemmel. yüreğinize sağlık
Temel Duran
TÜM YORUMLAR (4)