Benliği: cayır, cayır aşk ateşiyle yanan;
Çirkini de gönülden seven, Yunus’u düşün…
Sevmeyi, sevilmeyi bıraktılar armağan;
Sevgi deryasında yüzen, Mevlana’yı düşün…
İnsana, insanlık veren: sevgi abidesi;
Yunus der ki: bakışları, gönüllerin aynası…
Hazreti Mevlana ki: övmüş koca Yunusu;
Hala dönüyor! Onların kurduğu, sevgi pervanesi…
Akif’i düşün: Göğsünde iman, ne büyükmüş?
Milletinin şanını, şiiriyle süslermiş…
O, armağan insanlar: el ele tutup göçmüş;
Peşinde: için için ağlamak, bize düşmüş…
Bu medihleri: neşriyatta, bizzat dinledim;
çaktı beyin azmanım! şuursuzca ağladım…
Aktı gözyaşım, hıçkırığı dindiremedim;
Bu Armağan İnsanlara, gönülden vuruldum…
Kayıt Tarihi : 7.11.2009 18:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Gazi Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/07/armagan-74.jpg)
Çirkini de gönülden seven, Yunus’u düşün…
Sevmeyi, sevilmeyi bıraktılar armağan;
Sevgi deryasında yüzen, Mevlana’yı düşün…
İnsana, insanlık veren: sevgi abidesi;
Yunus der ki: bakışları, gönüllerin aynası…
Hazreti Mevlana ki: övmüş koca Yunusu;
Hala dönüyor! Onların kurduğu, sevgi pervanesi…
Akif’i düşün: Göğsünde iman, ne büyükmüş?
Milletinin şanını, şiiriyle süslermiş…
O, armağan insanlar: el ele tutup göçmüş;
Peşinde: için için ağlamak, bize düşmüş…
Bu medihleri: neşriyatta, bizzat dinledim;
çaktı beyin azmanım! şuursuzca ağladım…
Aktı gözyaşım, hıçkırığı dindiremedim;
Bu Armağan İnsanlara, gönülden vuruldum…
Tebrikler üstadım mükemmel di dizeleriniz yazan yüreğiniz hiç susmasın.Saygı sevgi ve muhabbetle...+
TÜM YORUMLAR (1)