/topaç dönmeye devam ediyor ama o sokak çoktan kaybolmuş bile/
-ey adı, adım olan çocukluğumun sokağı.., şehrim benim,
dumanları hala tüten anılar yangınımın içindeki kıvılcım…
daha dün., arasından seyretmiyor muydum seni uyku perdemin
kaybolup gitmişsin işte arkana bile bakmadan,
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Kişi yaşadığı yerde anıları ile yaşar, onlarla var olur. Özellikle çocukluğu ve gençliği unutulmamaya damga vurur. Bir gün kişi kendisini büyüten o yerden ayrılırken sanır ki, anılarını da alıp götürecek. Ne mümkün, nereye giderse gitsin kişi anıları yaşadığı yerde hep onu bekler belleğine yük ola ola. Oysa o anılarla dolu yerin eski günlerle fiziki bağı kalmamıştır. Hiç bir şey eski yerinde değildir. İnsan beyni ile bunun farkında olsa da yüreği inatla eskiyi yaşatır.
Değerli kaleminizi saygı ile kutluyorum.
sayın ÇEŞTEPE gene belki biraz hüzünlü ama yaşamın akıp giden manzarasını o ustalık zirvesindeki kalemine yakışır şekilde şiire dönüştürmüş. Gene o müthiş kurgu. Gene o etkili hikaye ve uyum ve müthiş bir şiir.Tebrik ve saygılarımla.
Harika bir bir şiir. Size özgü, geçmişin özlem resmi. Hüzünlü bir çığlık sanki anılara.. Tebrikler üstat. Sağlıklı mutlu yarınlarda yeni özgün çalışmalar dileği ile saygılar...
''Bir ayrılık fotoğrafına ancak bu kadar sığar hüzün…''
Yorum adına güç takat bırakmıyor şiir sadece beni oku diyor..
İçinden İstanbul geçen her şiir benimdir İstanbul ve Aşk..İki gün önce doğum günümdü bu şiiri kendime doğum günü hediyesi olarak alıyorum :)
Müthişti usta sevgilerimle...
/gözyaşlarım gümüş balıklar gibi akıyor, denize inen sokaklardan/
...zevkle okuduğum muhteşem eserinizi tebrik ederim Sayın Cevat Çeştepe...iyi ki, sizin gibi kalemler var...kaleminiz daim olsun...en derin saygılarımla
Çok değerli şairim Cevat bey,ne zaman size yorum yazmaya kalksam,ya elim tutuluyor,ya dilim tutuluyor,yada gözlerim kayıyor size yorum yaz-a-mamak adına...
Çünki her şiirinizde bizi öyle güzel etkliyorsunuz ki,anlatamam,bakın işte ıspatı size,yine bizi bu şiirinizle yıllar yıllar öncesine götürerek adeta,gönlümüzün bam teline dokundunuz.
Ne topaç çevirdiğimiz günler kalmış anmadığınız,nede o her hatırladığımızda adeta içimizin gittiği,çocukluğumuzun geçtiği sokaklar kalmış.
İşte tamda burda derin bir ahhhhhhhhhhh çekesim geliyor benim,biliyorum keşkelerle cümle kurmak artık hiç bir işe yaramıyor amma olmuyor işte,böyle dizeleri okurken,dugulanmadan olmuyor işte.
Bundan sonrada Cevat bey,
Adeta kaybolan çocukluğmuzla vedalaşma zananının geldiğini anlatmış bizlere,sanki nereye gittiği belli olmayan ve hatta ne zaman duracağıda belli olmayan bir gemi ve içinde,biraz korkarak belki birazda ürekerek el salladığımız çocukluk anılarımızı arkamızda bırakarak.
Biliyorum artık bende Cevat bey,bu şiiri bir elinde çay bir elinde ise sigarayala,yok yok sakın yanlış anlamayın siz,bu efkardan değil keyiften keyiften içiyor Cevat bey,o derin bir iç çekmeler sakın aldatmasın sizi,inanın bana oda keyiften...
Biiyorum Cevat bey,çok kıymetli şair arkadaşım,siz böyle şiirler yazmaya devam edeceksiniz,ve ben size yorumlar yazmaya devam edeceğim,bazan şaşırarak ,bazan duygulanarak ve bazanda hüzünlenerek,ama lütfen bu aramızda kalsın ama,ben bundan müthiş keyif alıyorum,vesselam
Kaleminiz her daim yazsın efendim,hiç susumasın
Icim burkularak okudugum,okuyan herkese mutlaka kendisinden,mazisinden aci tatli anilarini yadettircek cok duygulu etkileyici güzel bir siirdi.Degerli Cevat hocami ve güzel siirini gönülden kutluyorum...Selamlar,saygilar..
/gözyaşlarım gümüş balıklar gibi akıyor, denize inen sokaklardan/
/topaç dönmeye devam ediyor ama o sokak çoktan kaybolmuş bile/
/bir denizin kıyısındayım, bulutsuzluğu mavi, gökyüzü altındayım/
Kaleminize sağlık Kaptan kutlarım saygılar...
yaşam koşulları çok ağır da olsa insan özlüyor o çocukluk, gençlik yıllarını. Koca ilçede gençlerin buluştuğu tek yer köprü başı, köprünün korkuluk demirleri, oturak niyetine. hayaller, umutlar, çocukça düşmanlıklar, aşklar, düşler. Şimdi yılda birkaç kez yolumuz düşüp de gidince köprü başının demirleri bomboş, kimsesiz. gençleri arıyorum, maalesef hepsi internet cafede sanal oyun aleminde bağrış çağırış. Dostluktan, kardeşlikten, saygıdan, sevgiden habersiz. Çocukluğumun, gençliğimin geçtiği o ilçede 'hoş geldin' diyecek bir tanıdık bile yok sokaklarında, caddelerinde. hani, arkamdan el sallayacak birsi bile kalmamış ki... Özlem buğu buğu yükseliyor dizelerde. kalemine, yüreğine sağlık.
beğeniyle okudum üstat ..saygılar..
Bu şiir ile ilgili 72 tane yorum bulunmakta