Arkama baksam dönerim şimdi

Kayboldum diye hiç adres sormadım
Kimseye uğramadım borç para için
Yoruldum diye kendimden geçmedim
Ağlamak bahanem oldu şimdi...

Sadece yürüdüm gidebildiğim kadar
İnsan yok bu sokaklarda
Her yerde maskelerin gölgesi
Çiçeklerim vardı soldu şimdi...

Uyumuyorum geceleri
Gördüğüm rüyalar yetiyor bana
Merak ediyorum sokağın arkasındaki gölgeyi
Arkama baksam dönerim şimdi...

Yapraklarını döker kavak ağaçları
Kardelenler filizlenir çıplak ayaklarıyla
Ölü bir güvercinin uğultusunda
Karlar erise de üşüyorum şimdi...