bir zamanlar kusurlarımızı görmezdik
bakışlarımız batasıcaydı öykülü öykülü
tül perdelerin ardında ağustos oynaşırdı
şarkısız kalmazdık arkadaşlarımız vardı
paylaşılan her ses şarkıydı bize
eğri büğrü uzanırdık çimenlere
doğru düzgün sığınmak için birbirimize
hiçbir tren istasyonunda yolcumuz yoktu
otobüs terminallerinde taşıyacağımız bavulumuz
bir orman kaçkını yalnızlığımız
bir de ille de akşam karanlığına kalan
arkadaşlığımız vardı....
Kayıt Tarihi : 21.7.2010 01:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!