Arkadaşlarım Şiiri - Oğuzkan Bölükbaşı

şarkı sözleri satarlardı
sokak sokak,
kapağında ya Zeki Müren
ya Adnan Pekak
en son şarkıları
bağıra bağıra okuyarak

yirmibeş kuruş verir bir tane alırdım,
ne kolaydı çocuk beynimin ezberinde tutmak
sonra en tepesinde kaletepenin
bir şişe gazozla efkarlanmak
kimin sesi güzeldi bilmiyorum
Haluk eşlik ederdi, dümbelek çalarak
ben şiir yazardım
Harun resim yapardı
bir hülyası vardı
anlatırdı ağlayarak
başka zaman hiç ağladığını görmedim
ağlamaya bıraktım
gözyaşını da silmedim

duygulu çocuklardı benim arkadaşlarım
duyguları nerede kaldı şimdi onların

Ahmet öylesine gururlu
dans etmek istediğinde sevdiği kız,
öyle sessiz dururdu
severdi
ama reddederdi
ne şaşırırdı bu işe Cevat,
ne şaşırırdı bilseniz,
kendini anlatamadan başka bir yere göçtü kız
heyhat

bir Metin vardı,
mavi boncuk gözleriyle
ne turlar atardı, mahallemizde
Metin’den bir iz bile yok elimizde
çok havalıydı
en son duyduğumda
Sarıyer kaymakamıydı
ya amiral Nezih,
amiral gemisi cüssesiyle o can çocuk
o heybetli
şimdi rahmetli,
kulağımızda yankılanır sözü, sohbeti

duygulu çocuklardı benim arkadaşlarım
duyguları nerede kaldı şimdi onların

çoğuyla aynıydı okullarımız
ve hatta çoğuyla aynı sınıflarımız
tembellerimiz, çalışkanlarımız
makine kimya’da çalışırdı babalarımız
tatar Yüksel’in babası noterdi,
tatar Yüksel’de bizle gezerdi,
bir kızı severdi hatırlarım
onun yüzünden dayak yerdi
kafir
çok fazla içerdi
son gördüğümde gözleri bomboştu
belli ki yine içmiş, yine sarhoştu
hayata böyle katlanıyordu

düğünlere gider,
limonata içer, kuru pasta yerdik
kız kıza dans edenleri seyrederdik
o zamanlar
dans etmeyi pek bilmezdik
biz leyleklerin getirdiği
ufacık çocuklardık
sevdayı yaşamaya korkardık
sadece hayal kurardık.