hic beklemedigim bir an da aradi
arayan en sevdigim Arkadasimdi
ama bugün sesinde bir hüzün vardi
yansitmamasada hüzün benide sardi
Elimden bir sey gelimiyor uzakdayim
ama Maddi Manevi hep yanindayim
Bir karli dag misali daim arkandayim
koy omzunu dayan bana Arkadasim
sanma ki yanlizsin su koskoca Dünyada
unutma Sevenlerin her daim yaninda
Acilar azalir Sevincin cogalir paylasinca
Dertlerini bir bir asariz dar Agacina
istemem gönlünde yas,gözünde yas
dayanamam görsem bagrina basmis tas
daima O hayat veren gözler gülmeli
yikilsa da dünyalar O gönül inciltilmemeli
kapatirken telefonu yine gülüyordu
etrafina yine gülücükler dagitiyordu
söylemedi ama biliyorum seviniyordu
artik huzurla sahil boyu yürüyordu
Kayıt Tarihi : 25.12.2009 02:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ücok](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/25/arkadasim-telefonla-aradi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!