ey O'nunla konuşan, gülümseyen, yürüyen
dostluğun en gizemli vâdisini bürüyen
yanında mı söylerdi ormancı türküsünü
sen de farkeder miydin cihannümâ süsünü
dalgın bir pencerede roman mı okuyordu
mûsikî mi dinliyor, ateş mi yakıyordu
O'ydu, eşyayı seven kumru bakışlı gülüm
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta