Arkadaşa Şiiri - Çetin Örnek

kâlbime mesh etmiştim 'arkadaşlık' deyimini

sadakâti zorunlu ibadetleri
sevgi mabedinin yağmur sularıyla yıkanmış duvarına yazılıdır ritüeli

duyuruldu;
düşürülmüş dilde ve ellerde saflığın

arınmalıydı yüreğin ay'sız-ılı gecelerden
ipsiz inecektin kılavuzu kör - kuyulara
ölümler uğruna inanmalı kabili beyazsa kara söylemeli dil 'aşk' için
bileyli tahta kılıçlar g'örecekti şövalye kastıyla ruhun ve
'dost' terennümü nakarat edilmeliydi makamsız ezgiler ebedine

bitti demek veda içinde değer yitirmeli
ergen taklidi yapmalı ardına bakan tebessümler
iki adım ileri dönüşler gözyaşlı sarılmaları söylevinde ve
kızarmış renkte yanakları çokça öpüştü arkadaşlık

peşin hükme yaslanlan kara-kuru tahliller//düşünmeli ;
dost suretlere yansıyan aynalar 'güneş ile tutulan ladese evrilmeli
..
ıssızmış kanka uçurumları
bir demet nemli gelincik dönermiş yüreğin çeperine değmeden

ağrılı vakitlere ihtiyaçtı yanıbaşında saçları okşayan sevecen hâli/

say ki düştü üzünçün bellek kaybında vaz'giden arkadaşlığı
yitiktir umarı//b'akar durur elinde
donmuş gülümsemeli fotoğrafkârı...