Sabahlara kadar yalnızım sanma
Şafağı benimle birlikte bekler
Yalnız bırakmıştın gönlümü amma
Arkadaş oldu bak bütün geceler
Kaldırımlar korku doluydu her gün
Sinerek dolaştım gölgeler üzgün
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
