Arkadaş Şiiri - Mevlüde Akgün

Ruhumu bir hüzün sardı derinden
Geçen her günü özlüyorum ben
Giden yıllarda gençliğimi arıyorum
Nerede o yıllar nasılda geçti
Hiç haber vermeden terk edip gitti
Binbir ümitlerle kurduğumuz dünya
Şimdi bomboş hayallerde kaldı
Bak yine hazan mevsimi geldi

Yapraklar teker teker dökülüyor hep
İçimde hiç bir kıpırtı olmuyor artık
MUTLULUK yüzüme gülmüyor artık
Dolu dolu esen rüzgarlar
Sevgilimden bir haber getirdinizmi
Benden yare bir selam götürdünüzmü
Feleğin çemberi bizide içine aldı
Şu yalan dünya nede yalandı
Yaşamak hayalmiş rüyalarsa boş
Ömür kısa imiş yaşanmadan hoş
Geriye ne kalıyor kırık dökük hayat
Çırpınırsın geriye dönüşün olmaz
Tutupta elinden kimse kaldırmaz
Düşünce bir tekmede sen yersin arkadaş
Hergün bir ümitle yaşarsın dünyada
Bir şeyler seni oyalasada
Dünya yalanmış aldanma arkadaş
Acılar dertler bitmek bilmiyor
Şu koskoca dünyaya herkes sığıyor
Akan göz yaşlarım beni boğuyor
Yaşamak çok zor anla arkadaş
Gidenler hep yerini buluyor
Acısı kederi hepsi son buluyor
Yalan dünya kimseye kalmıyor
Ruhunda bir hüzünle yaşaşarsın arkadaş

MEVLEDE AKGÜN