Arka Pencere Şiiri - Emre Tün

İki evin arasında,
Apartman boşluğuna açılan arka pencereydim...
Sen giderken ardından seslendim
Duyuramadım,
Belki de çıkmadı sesim...

En şaşalı günlerinde çocukluğun,
Asfalta çizilen bir oyunun,
Tebeşir iziydim...
Yağmur yağdı,
Silindim.

Kumdan kaleler yapıp,
Satıyorum şimdi rüzgâra,
Sağanak mirasyedisiyim.
Herhalde gitmiş olurum sen gelmeden.
Uçurtma olmaya özenen...
Büyümeye üşenmiş bir çocuğun gölgesiyim...