/hayalet olur düşer ay ışığının beyazı,
arka odanın bahçesine, kaktüsler üzerine/
de ki; dağları dökülüp çöl olmuş, kalmamış sığınacak gölge
bir damla su bile bulamamış, dün yıkandığı o derelerde.
ama ceylanın korkusu ne ondandır ne de ondan canımın içi
kurşunu namluya sürülmüş mavzer korkusudur yüreğindeki.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
