Umutlarımı, aşkımı, hayatımı gömdüm arka bahçeme
Çiçekler ektim, hepsinin sularını verdim gözyaşlarım ile
Her gün oturup konuştum dertleştim bütün renkleriyle
Umutlarımdı bahar dalları beklediğim bahar da açsın diye
Tomurcuk veren gül hep aynı kaldı büyümedi ki yine
Hayatımın simgesi kardelen, açıyor her yıl bin güçlükle
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
