Aynı şeyleri paylaşıyoruz belki de bilmeden,
Aynı havayı soluyoruz kim bilir farkında olmadan.
Aynı yerde tutunmuşuz yaşama,
Aynı pencereden bakıyoruz hayata.
Baktıklarımız da aynıdır kim bilir?
Sen siyahı görüyorsun siyaha bakınca,
Ben, seni görüyorum tüm hüznünle.
Sen umut diyorsun beyaza,
Ben, sen diyorum.
Yaprak düşünce sonbahar diyorsun.
Ben dökülüyorum bir yandan, bilmiyorsun...
Mavi değil o sular,
Deniz hiç mavi olmadı benim için.
Düş deme sakın...
Bu gerçeğin ta kendisi
Dedim ya!
Aynı pencereden bakıyoruz hayata
Baktıklarımız da aynıdır kim bilir?
Peki ya gördüklerimiz?
Kayıt Tarihi : 9.11.2007 08:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiiri Polonya'daki bir arkadaşım için ingilizceye çevirmiştim.Çok beğendi ve hemen ertesi gün besteledi.Şu anda çıkmak üzere olan bir albümünde bu şiir ve şarkısı mevcut.
TÜM YORUMLAR (2)