Arıyordum Şiiri - Önder Karaçay

Arıyordum;
Ne arıyorsun diyenler de oluyordu,
Neyi kaybettin diyenlerde,
Gasp edilmeye çalışılan hakkımı arıyordum.

Bilerek hakkıma el uzatanların
Ellerini kırıyordum hakkımın üzerinde,
Ben bu işte bir merhamet arıyordum.

Hak verilmez alınır gerçeği,
Hak alınır verilmez oluyordu.
Ortağın hain çocukları,
Çocuklarımın hakkına ortak olmaya kalkıyordu.

Bilsek hakkımızın kimde olduğunu,
Alırız diyordun,
Kolay değil diyordum,
Hakka el uzatanın eli
Başka yerlere de uzanıyordu,
Biliyordum hakkımın kimde olduğunu,
Onlarda biliyordu,
Çünkü alışmışlardı hak yemeye,
Zalim hak yemeyi kendine hak görüyordu.

Hak yeme karşısında bir dirence
Belli ki alışkın değillerdi,
Hakkımı yedirmeme direncim
Onları kıvrandırıyordu.

Kirli olduklarının renklerini dışarıya veriyordum,
Cebimizde sürekli bir el dolaştıranları
Faka basıyordum,
Çünkü canı ne kadar istiyorsa o kadar alıyordu

Zalim hak alıyordu,
Ben hak arıyordum,
Hak veriyordu

Veren el alan elden üstündü,
Şimdi veren elin verecek hali yok,
Alan elin gözü doymaz diyordum,
İnanmıyordun

Doymadıklarını hakkımı iç etmeye
Kalktıklarında anlıyor,
Zalimin zulmünü sona erdirmek için
Mücadeleye geç kalıyordun

Doymaz bunların gözü doymaz dediğimde,
İnanmıyordun

Önder Karaçay