Aristoyla Sohbet Şiiri - Şenay Özden

Oturup balkonda,
Dalgalı denize ve kırmızı çiçekli Japon gülüne karşı
Bugün
Düşündüm yaşamın büyük anlamını
Ve Aristo'yla dertleştim biraz,
Dedim benim telosum ne ki?
Japon gülünün telosu açmış çiçeği,
Denizinki dalgaların içindeki beyaz yelkenli...
Peki benimki?
Şair olmak mı ya da derdimi daha iyi anlatmak mı,
Hangisi mutlu edecek beni?
Mutluluk denilen bu soğukta yediğim
Bir koca tabak buzlu dondurma mı?
Yoksa posta güvercininin
Dalgalı denizdeki beyaz yelkenliden getireceği
Geleceğe dair haber mi?
Aristo söyle bana,
Arayışçı olup bu diyardan gideyim mi?
Yoksa tüm olan biten bulunduğum yerde mi?
Olacağını olmak olmuş japon gülünün
Gülen bakışında mı gizli?

("Sen Ben Spiral Bir Evrende Yelken" kitabından)