Arıstakta Hizen Var Şiiri - Bilgehan Ayata

Bizim köyde ağaçtan, saldan örtmeli damlara; yani tavanlara “arıstak” denir. Arıstaklarda damın yükünü çeken, boydan boya uzatılmış ağaçlar vardır. Onlara da “hizen” adı verilir.
Bizim köylüler bu yapı tarzından deyim üretmişler. Bu kelimelerden bir çeşit şifre oluşturmuşlar: “Arıstakta hizen var.” Bu laf; “Biri bizi dinliyor, yakınımızda bu lafı duymaması gereken kişiler var. Duyarlarsa kötü olur,” anlamına gelir. Bir ortamda birisi “Arıstakta hizen var.” derse sözün muhatabı hemen şifreyi anlar ve konuyu değiştirir.
Artık unutulmaya yüz tutan, yeni nesil için “şifrelerin babası” hâline gelen bu laf, nedense son zamanlarda benim aklımdan hiç çıkmaz. Yalnız köyde değil, Türkiye’nin neresinde olursam olayım, bir söz beyan edecek olsam bu laf aklıma gelir ve kendi kendime derim ki: “Aman ha oğlum, dikkat! Arıstakta hizen var.”

Bana bir şey sormayın
Arıstakta hizen var.
Konuş deyip yormayın
Arıstakta hizen var.

Efendim, şimdi, beyim
Bu mesele çok möhüm.
Şey, ıhım, öhüm öhüm…
Arıstakta hizen var.

Değneğin ucu bokta
Şey, yani, nokta nokta…
Yerin kulağı yok da
Arıstakta hizen var.

Anlayın beni acık
Sözlerim yarım, buçuk
Diyemiyom açık açık
Arıstakta hizen var.

Konuşsam fısır fısır
Duyulsa büyük kusur
Kusura bakma, özür…
Arıstakta hizen var.

Kağan işte böyleyim
Nasılsanız öyleyim.
Efendime söyleyim…
Arıstakta hizen var.