korkum yok ellerini ver yeter
söyle yeter ki söyle gelmezsem namerdim
olacaksa bir son seninle olsun varsın
eğer incitirsem narin yüreğini ağlarsan ben ölürüm
hesapsız sevmektir sevda
gitmeliyim eğer sen yoksan, bu şehirden
bulutum ol gel yağmurlar bize hasret
şarkımızı söylemeliyiz seninle
sende kaybolmalıyım bu akşam
kal gitme demiyorum
yasaklanmış ne kadar sözcük varsa alfabelerde
ve yasaklanmış şehir varsa haritalarda kırmızı çizgiyle çizilmiş
damarlarımdaki kızıl okyanuslar kadar seviyorum seni!
bilmem nasıl anlatsam her şeyden bir fazla ve bir eksiksin şimdi!
ben ki senle tamamlanan.
gözlerinde acıya
avuçlarında soğukluğa
yüreğinde sancıya
ve mutsuzluğuna danayamıyordum
insan sevdiğini nasıl üzer?
sen gidince rengini yitiriyor mevsimler
haram sayıyorum sensiz yattığım uykuları
ve karanlıklar kalıyor geceden sabaha
gün belli değil bende,zaman zamansız kalıyor yokluğunda
bütün her şey gibi yitiriyorum azar azar,anlamsız
nasıl söylesem yada nasıl anlatsam sevgimi(bendeki seni)
bilmiyorum!
dilim lal
gözlerim kör
aklım yitik
ruhum firarda
Okudum,yazdım,dinledim ve sustum....
söylemek....işte bütün mesele bu....!
hey usta onarabilirmisin kırgınlıklarımı
hangi madde yapıştırır ayrılıkları
kederimi yok edebilirmsin çekiç darbelerinle
hangi tornavida açar sevgilimin yüreğinede giden kapıyı
yoruldun değil mi ama ben yine yalnızım,sancılıyım
seni düşününce mutlu oluyorum
içim ısınıyor ve güçlü hissediyorum
günün ve gönlün aydınlık olsun sevgilim!
bir okyanus oluyordu gözlerin ansız!
ve bir gemi oluyordum zamansız,yelkenleri nefesin olan!
rüzgar oluyordum sabırsızca,sırf seni kucaklamak ve sana kavuşmak için.
dalgalar alıyordu seni benden ve kumlara yazıyordum geleceksin diye!
ay ışığı haber veriyordu sevgilin geldi diye.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!