Arin Roni Şiirleri - Şair Arin Roni

kaç zamandır tenine hasret yaşıyorum
nefesini arıyorum ilaç niyetine
agır geliyor yaşamak yoklugunda
kırılsın bütün camlar seni göstermesin bana aynalar

ancak bir benzerim anlayabilir beni

mengeneye girmiş yüreğim
kar etmiyor su,hava,toprak ne de şarkılar!
acılarla,ayrılıklarla bir hoş oldum şimdi
bütün dünyanın sancılarını topluyorum bedenimde,razıyım,ne gelirse gelsin,nasıl geçerse geçsin,ne önemi var kederimin yanında.

çocuklarımı saldım dört bir yana

sanmaki seni sevmediğimdendir bu suskunluğum
sözcüklere sığmıyorsun,harcamak istemiyorum onları kalsın heybemizde sevgilim!
ne kalem yeter ne mürekkep
gözlerindir beni başka yerlere götüren!
şimdi aralansın usulca dudakların ve şarkımızı söyle! beni sana daha çok bağlasın.
korkma seni sevmediğimden değil bu suskunluğum!

bırak çözülsün bağlarım,acılarla geliyor gün
söylenmemiş ne kadar söz varsa anlamını yitiriyor birer birer
ne söylememi bekliyorsun sevgilim
gidiyorsun işte! arkanda yarım bırakarak her şeyi

çizgilerim çoğalıyor bedenimde ayrılıklardan yana

gelmedi güneş bu şehre,karanlık hüküm sürüyor
tanımadım seni,yabancı kalıyorsun, hiç konuşulmamış sözcükler gibi
nereme koysam seni,neremde saklamalıyım seni şimdi
çekiliyorum gölgeler boyu,uzaklaşıyorum gizliden gizliye senden

ne çok şey saklamıştım yüreğinde,eldeğmemiş nazlımdın

sessizliğin ortasında sana bürünüyor bütün renkler
hüznümde son buluyor çığlıklar ve kendime çarpıyorum bütün karanlıklarda
çaresizliğimin adı SEN!

gece bekçisiyim,sancılarımın nöbetini tutuyorum
karanlığa söylüyorum şarkılarımı
istemiyorum olmasın sabah
bir umudum var,seni bana getirecek yıldızlar
korkma usulca sarıl gözlerin kapalı
içime dol geceyle sarmala,sende bitsin yüreğim!

mesele senle olup olmamak değil
mesele seni nasıl yaşamak
damla da saklı okyanus gibisin
işte bu yüzden acemiyim hayata sevgilim...

senden bir parça taşıyorum
gözlerim senden almış rengini
ellerim sen yüreğim sen
uykusuz gecelerin bekçisi,gözlerin yolda bilirim beklersin

bu gün sen doluyorsun içime, her gün gibi

güneşin şehri terk ettiğizamandı sen gittin benden
bu şehir sessizliğe gömüldü yokluğunda
gözlerini hatırlıyorum şimdi hayal meyal
sözcükler dönmedi dilimde güle güle diyemedim

şimdi her güneşin batışında