Arılık Sirenleri Şiiri - Vahit Ayçil

henüz doğmadı güneş
yine dolaşıyorum karanlığın içinde
sokak lambaları sönük dahada karanlık gece
ve susmuş çığlıkları uyandırıyor gezişim
kaldırımlara gölgeler düşüyor
bense korkuyorum sebepsiz
ne anlıyorum ne anlatabiliyorum
anlamsız kalıyorum

tüm saatlerimi sana kurmuştum
henüz çalmadı ayrılık sirenleri
hasretimi çizdim ayak seslerimle
tenha ve sessiz kaldırımlara bu gece
bir nefes daha aldım sigaramdan
içime çeke çeke
inan sanki sendin
hadi git gelme
alışmak üzereyim sensizliğe