Arılar Şiiri - Vedat Zar

Hani bilirsin şu çalışkan arılar,
Çiçekten çiçeğe konup bal yaparlar,
Ama onlarında asıl sevdiği
Kraliçe arılar…

Bir gün bir arı gördüm.
Kırmışlar kanadını,
Belli ki çektiği işkence,acı:
Meğersem acısı en büyük acı;
Atılmış kovanından,
Ayrılmış sevgilisinden,
Düşmüş dağlara taşlara…
Aramış aşkına eş kimse,
Kalmamış koklamadığı çiçek,
Emmediği öz…
Ama hiçbirisi ona,
Gerçek aşkı tattırmamış!

MEĞERSEM O KRALİÇESİNE AŞIKMIŞ!