Arif Taner Şiirleri - Şair Arif Taner

Ah ulan yalan dünya, sevdiğimi vermedin bana. Ben delice sevdim onu, alışamıyorum yokluğuna. Gülüşünle hayat bulduğum, ceylan bakışıyla gözlerinde yok olduğum, yanındayken huzur bulduğum, hayatım ol, ömrüm ol, nefesim ol desem gelirmisin? Söyle sevdiğim söyle benim sevdiğim kadar sende beni sevebilirmisin?
Sen leylasın ben ise aşık bir mecnun, bilmem sonu olmayan bir yol, dipsiz bir kuyumudur bu, Kaçmak istedim senden ve kendimden olmadı, gönlüme sözüm geçmez yüreğim derbeder oldu, neler yaşadım bir bilsen hayat kuru bir yaprak gibi hep savurdu, seninle yaşadım yaşadığımı seninle bildim şimdi öğrendim seninle aşkı. biliyorum gideceksin, sana gitme kal diyemeyeceğim. İçimden sessizce avazım çıktığınca haykıracağım gitme leylam diyeceğim, kimselere duyuramayacağım sesimi, ve sen gideceksin.
İçinden çıkamıyorum işte bu ahvalimizin, Evlilerde severmiş seni tanıyınca öğrendim, gideceğini kalbime bir türlü ben anlatamadım, sevdiğim sana gitme kal diyemiyorum.
Biliyorum belki tatlı bitmeyecek sevdamız, belkide acı çekecek bu sonsuz aşkımız, herşeye rağmen yinede hayallerimdeki kalbimdeki seni her zaman seveceğim. Sen giderken ben Haşçakal leylam diyeceğim, ve ben yine sensiz hoşçakalamayacağım...

O yalan söylemez, RasulAllah sav. söylediyse doğrudur diyordu ya sahabe,
Hani emanetlerini ona verdiklerinde kimse arkasına bakmazdi ya hani,
Hani peygamber eşine sormuslardı, onun yaşantısı nedir nasıl yaşar? demişti ki soranlara, siz Kur'an'ı Kerim bilrimisiniz okurmusunuz, biliriz okuruz demişlerdi,
Peygamber eşide onlara, onun sav. yaşantısı Kur'an'ı Kerim'dir demişti ya hani,
Hani sahabe sormuştu peygamberime, aklımiza birşey takıldı nereden bulacağız diye, cevap verdi Nebi sav.
İlk önce kurana bakin o konuda ne buyrulmuştur, bulamazsak? Benim sunnetime bakın o konuyla alakalı ne yapmışım,

MUTLULUK.. 27/07/2018
Bir sahil kenarında dertlerimle başbaşayım, elimde sigara ve ayranım, yanımda bir dost, karşımda koskoca mavi bir deniz izmir kordondayım.
Denizin mavisinde huzur, gecenin karanlığında kendimi arıyorum. Gecenin bilmem kaçıncı yarısındayız dostumla birlikte. Gökyüzünde muhteşem bir doğa olayı, kanlı ay tutulması var bu gece. Yaratıcının kudretini, insanın acziyetini izliyoruz.
Sahil hınca hınç dolu, gülen az, yüzler asık kimisinde, Belliki herkesin derdi var en derin yerde.
Ufak bir kız çocuğu yaklaşıyordu, bir mum yakmış elinde, gülümsüyor tüm dertlilere inat, sanki mutluluk bir mum ışığı diyordu herkese, kız çocuğunda dertmi dedin? Gülüyor hayatın tüm acımasızlığına tüm asık yüzlere inat, öyle mutlu öyle neşeliydiki unuttum biranda derdimide kederimide. Küçük kızın ahvalini gördükçe çocuğun imrendim haline sevincine. Yok böyle bir mutluluk, bir mum ışığı bukadarmı mutlu eder diye sordum kendi kendime. Ah dedim, ahhh o çocuğun neşesinden mutluluğundan istiyorum bende.
Sahil kalabalık her yerde insanlar herkesin elinde telefon sohbetmi bazısında, herkesin yüreğinde belkide bir yara var, eğlenenlerde boş muhabbetler çoğusuda bilmiyor sevmeyi sevinmeyi eğlenmeyide.

Bu Arif derki;
Menfaatlarını çıkarlarını ön planda
tutan, para ve çıkarları için
kardeşinin bile ayağını kaydıran
Onun bunun hakkını emeğini çalan,
Dini imanı mevki makam mal mülk

Sorma bana işte nasılsın diye,
İçimden biraz yorgun,
biraz kırgın,
fazlasıyla aklım karmakarışık.

Seviyorum deyip yüreğimi yaralayanlardan

Seni Allaha gotürmeyen aşkı aşktan sayma,
Her Allah diyeni ariflerden sayma
Nefsine uyupta imandan olma,
Yalnız Rabbine kul ol, nefsine zulmeden olma.

Arifler bilir, bulur hakkın yolunu,

Ya Rasullallah hasretim sana gönlüm sana aşık, gel göreyim bir kez Allah aşkına,
elini yüzünü öpeyim kollarınla sar bas bağrına, yoluna kurban olayım, şefaat et ne olursun Allah aşkına.

Ne çok isterdim seni bir kez görmeyi, seninle birlikte cihat etmeyi,
tüm kalplere Allahı ve seni anlatmayı, bir bilsen ne çok isterdim ya Rasulallah.

Ben anlatdım, anlamadı sözlerimi kimse.
şimdi anlamayanlara laf anlatmaktan vazgeçtim,
herşeyi zamana bıraktım, bundan sonrasını zaman anlatacak, anlayamadıklarını yaşayınca herkes ne söylediğimi anlayacak, demişti diyecekler belki de,
O zamanda ben olmayacağım

Yıl 26şubat 1954,
Yıllar önce bugün, bir lider gelmişti dünyaya,
Dediler, Vatanıma milletime hayırlı ola,
Hangi gözü yaşlı iman ehlinin kabul olan duasısın sen,
Yürü yiğidim sen yürü ,
yürüyecek seninle bu davaya baş koyanlar arkandan..

Sebebi sensin bu ayrılığın, paramparça ettin herşeyi yıkıpta gittin,
Nasıl bir akıl tutulmasıydı bu hiçmi düşünmedin,
Yıktın viran ettin bizli yarınları uğurlar olsun.

Kapıyı çarparak gittin, vurdun kilidi,
Üstümüze çöktü çatımız anlamadın söylediklerimi,