Arif Taner Şiirleri - Şair Arif Taner

Şöyle bir baktımda geriye,
Değmezmiş fani dünya için
Hayatımı ömrümü vermişim değer verdiklerime sevdiklerime,
Ne sevenim varmış,
Nede vefalı Bir dostum..

Öyle bir zaman gelir terketmek kaçıp gitmek ister insan; herşeyden herkesten yaşadığı büyüdüğü bu koskoca şehirden. acıları kederleri yaşanmışlıkları vardır, çok uzaklara gitmek istersin, fırsat bulunmaz; fırsatını bulsan alın yazın kaderin bırakmaz, hadi hepsi tamam olsa, gitsende kafandaki tüm soru işaretleri hatıralarında seninledir, sonra dersinki, nebileyim işte bu benim yazılı olan kaderim dersin, ve kendine dert eder, hayata küser kahredersin,
Kader ördüyse etrafına tüm ağlarını, gidemezsin, bazen ölmek istersinde, ölemezsin...

Yıllar önce birleşmişti ellerimiz, nasılda sevmiştik birbirimizi, Kırılmaz bildiğim bir bağımız, sevdamız vardı oysa. Kıskanırlardı sevdamızı, aşkımızı, sevgimizi. Ellerimiz ayrılmazdı, düşman çatlar aramıza giremezdi, bizi yıkamazlar derdik her zaman.
Nasıl geldik şimdi bu günlere, nasıl Güvendik güvenilmemesi gerekenlere, anlayamıyorum. Oysa nasılda inanmıştık ikimizde. Yıllarmıydı sevgiyi götüren, yoksa saygı ve güvenmiydi aşkı bitiren.
Bak yıllar yıpratıp eskitti şimdi, kuru bir toprak, sararmış bir yaprağa güle çevirdi bizide.
Anlayamıyorum eksilen neydi, şimdi bakıyorumda ne sen dünümdeki sen, nede ben eskideki benim şimdi.
Bitmeyen bir Sevdamız, vardı oysa bir zamanlar.
Düşünüyorumda sorun neydi aramızda, birbirimize olan sevgimizmi yoksa, dışarıdan gelen etkilerle yoluna girmeyen güvenmi, nerede o güvendiklerin hani şimdi nerede. Oysa sevdim demek yerine, bana güven duysaydın keşke.

Terkettiğin gün bitirdin bendeki seni,
Bir yıldız gibi kayıp da gittiniz gönlümden kalbimden,
Yılları anıları nasılda silebildin bir anda,
Herşeyi bitirdin artık ya, dönüpde bakmam birdaha ben ardıma.

Bir daha severmiyim bilmemki senden sonra,

Artık sormayın onu bana,
Bir zamanlar sevdiğim ömrüm diyordum oysa,
Şimdi ne oldu o geçmiş anılara hatıralara,
Göresim sevesim yok artık,
Geçmişe geleceğe herşeye elveda.

Götür beni kaderim, kaderimden hayırlı bir yere.
Mesela gerçekten çıkarsız seven, menfaatlerini düşünmeyen,
İnsana insan olduğu için değer veren insanların olduğu bir yere.
Yada huzur bulacağım, mutluluk veren çok uzak memleketlere.
Bir dağ başı yada sahil kenarı,
Bir nehir yada dağ başı olsun hiç farketmez,

Bir haber vardı ekranlarda, bir damla süte muhtaç bebekler, bir lokma ekmeğe muhtaç insanlar; ağlıyordu, haykırıyordu analar babalar, nerede insanlık, yokmu bize sahip çıkacak kimse diye. Dünya kulaklarını tıkamış, kimisi kardeşinin akrabasının hakkını çalıyor bir hırs zenginlik uğruna, kimisi milyonları veriyor güzellik zevki uğruna, feryatlara kulaklar tıkalı kimse anlamıyor açın halinden.
Bir haber vardı ekranlarda, dünyaya niçin geldiğini unutmuş insan, sanırsınki hep dünyada kalacak, Allahtan korkmaz kuldan utanmaz uyuşturucu hırsızlık cinayet ne istersen var insanda, yılanmı çakalmı insanmı belli değil fıtratı, bir bilsen kimlerin hangi mazlumun yakmış canını, kendine yapsalar yaptıklarını, mazlum rolü yapar, sütten çıkmış ak kaşık gibi, gösterir herkese timsah gözyaşlarını.
Bir haber daha vardı ekranlarda, sözde insan bu ya, zehirli etle beslemiş köpekleri sebep her neyse, hayvan fıtratı gereği yaşarken, sendeki vicdan nerede insan?içim acıdı yüreğim yandı, ölen bir köpeğin bir haftalık yavruları emmek için ölen annesinin memesinde, hiçmi vicdanın sızlamadı o anayı zehirleyince? birisi hayvanları asmış yakmış kimiside çuvala koyup bağlayıp atmış, söyle insanlık nerde? Allahın sessiz kulları onlar, hiçmi düşünmedin be insan denilen hayvandan aşağı kalan insan, hakkın huzurunda o canlıyı hak isterken karşında bulursun, elbet yaptığından sende sorulursun. Unutma ecdadının sözünü, bak ne diyordu Ebu Suud hazretleri, yarın hak divan kurulunca kanuniden alır hakkın karınca; şimdi kendin düşün ey insan, sultan süleymana kimseye kalmayan bu dünya sanada kalmaz bilesin, ve birgün minareden verilecek selan, nasıl bilirsiniz diye sorulacak, sende göreceksin bileceksin, geri dönüp geçmişi düzeltmek isteyeceksin belkide, artık çok geç, hesap çok çetin şimdi her yaptığından sorulacak ve derinden bir ahh çekeceksin

Dön bak arkana Yeğen
Gitmez dediğin kaç kişi yanında?..
Boşver seni yok sayanları,
yarıyolda bırakıp satanları
Zamanla alışıyor insan
Yalnızlığa vefasızlıklara.

Suya hasret kalır ya insan, susuz kaldım, sensiz kaldım, hasretinle yandım durdum, sen uğruna feda ettim ömrümü, sen bırakıpta gittin. yalnız kaldım sen gidince, karardı dünyam seni görmeyince, gözlerine hasret kaldım, gözlerimin feri gitti sen benden gidince.
Gülüşüne bakışına, seviyorum deyişine, seninle geçen güzel günlere, hasret kaldım sevdiceğim.
Ben bir çınardım, sen benim hayat kaynağım, beni besleyen pınarımdın sen, hayata tutunduğum bir dalım, dalımı besleyen suyumdun sen. bırakmam deyip sımsıkı bağlandığım, sesini duymasam nefes bile alamadığım, söyle sevdiceğim söyle şimdi nerdesin.
Öyle bir bağlamışsınki beni kendine, anılarımız hatıralamız var bak her yerde, bak şimdi herşey kaldı mazimizde, özledim be sevdiceğim, hasret kaldım herşeyine.
Gittiğimiz parka artık gitmiyorum, vapur arkasından kuşlara simit atmıyorum, biliyormusun sormuyorum artık papatyaya, o seviyormu sevmiyormu diye, papatya bile söylemiyor, susuyor üzülmeyeyim diye. kokluyorum sen kokuyor, gözlerimi kapatınca hayalin karşımda. Özledim papatya kokulum, şimdi sen nerdesin.
Bak sarılacağım sevdiğim yokki yanımda, teselli edemiyor en sevdiğim çayımda sigaramda, ne bileyim çay ile sigaramı bile birlikte içemiyorum artık.

Her şey bir tarafada, en zor olan, acı veren insanı yıkanda nedir bilirmisin?
Ömrünü hayatını uğruna feda ettiklerinin seni görmezden gelip hiçe saymasıymış be azizim.
Hayat böyledir işte.
seni, en sevdiklerin toz konduramadıkların ömrünü adadıkların yıkar.
Keşke ölmeden önce değilde, ölünce toprağa gömseydiniz beni..