Arif Efendi Şiiri - Akın Korkmaz

Şu bizim ev sahibi
Amma fiyakalı adam
Meşhur Arif Edendi
Şimdi çıkar kapıdan

Ayda bir uğrar
Tek tek dolaşır katları
Çıkarken basamakları
Nasıl gençleşir birden
Sonra zillere dokunur
Ayrılmaz başından
Kiracılar sesinden tanır
Elleri ateş olur
Cepleri yanar kiradan

Mutlu olur Arif Bey
Çizgiler silinir yüzünden
Ne güzel binadır bu
Gurur duyar eserinden

Mesai biter birazdan
Ceplerinde dolu paralar
Toz olur buradan
Çalışsın geride kalanlar
Biner lüks arabasına
Tozu dumana katar
Basar arabanın gazına

Bir ay daha uğramaz
Hani dünya yıkılsa
Umurunda bile olmaz

Böyle bir işim olmadı gitti
Hep hayaller kurdum
Birkaç kira bana yeterdi
Çay içerdim yudum yudum

Çoğundan para da almazdım
Seçerdim garibandan
Yetim öksüz arardım
Ne eksilir koca binadan

Yerleşirdim çatı katına
Kimseye karışmadan
Şiirler yazardım
Kopmadan kiracılardan
Kardeş gibi yaşardım