Yaşam
Karanlık oluyor
Kör bakışlarımdan
Olan ışınları algılayamam
Işıkta vermem yaşama
Birinci dereceden yakınlarda beni
Ne zaman yakalasam
Yaşamı kenarından
Ne zamandır bilmem
İzin alınır yaşamaya
Yaşam
Yasakla başlarmış
Sezdiklerim
Karanlık bir şeydi
Çözmeye çalıştıkça
Karanlık şeyler
Önüme dizildiler
Duvar Duvar
Elleri
Kelepçeli adam
Belki
İdam edilecek
Etrafına dikkatle bakmakta
Ağacın
Tasalarla uçtu erken
Daldı çıktı
Gün boyu
Akşam
Gagasında çamur
Kırlangıç mutlu
Ülkemde
İlk kutkandı
İşçi bayramı
Eskiden öldürüyordu
Bu kez
Cenaze namazı kılındı
Çiğdik piştik deyip
Yandım demişsin
Sevginin dışında
Yanasın gönül
Yanmanın erdemin
Dayanılmaz hafiflikte
Etekleri
Osmanlı tükenmiş
Saltanatı için işbirlikçi
Mustafa Kemal Paşa
Padişah paşasıyken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!