Arif Bilgin Şiirleri - Şair Arif Bilgin

Sanma senden vazgeçtim
Senden geçmek kolay mı?
Ben kendimden vazgeçtim
Senden geçmek kolay mı?

Sustum sensin isteyen

yağmur'da ıslak camdan
ıslak; uzayıp giden
sessiz yollara; baktınmı hiç
ben baktım.birde
yaşlarla ıslanmış gözlerle
senin ardından.

FİLİSTİNDE ÇOCUK


Çocuğun son düşüncesi….

Beynim nerde?

Dövüştük,vurulduk/zincirlendik
Zindanlara...
Dar ağaçlarını seyrettik
Rüyalarda...
Hayalde bedenimiz sallanırken
Rüzgarla

Dışardan bilmen beni, künh'üme ermen gerek
Yüreği hibe ettim, değerin bilmen gerek
Sanmaki aşk pazarında, bir kaygusuz esnafız
Gönlüm elmas'tır benim, bahâ'sını vermen gerek.

Tanrıya duam
Damarımda kanımsın.
Işığım,hasretim
Yüreğimde canımsın.
Boynumda prangam,
Tutunacak dalımsın.

Ben birinci baharı yaşamadım
yaşanmazdı,'netekim' zindanlarında
baharı bilmeden, yazı görmeden
atıverdiler,kışın buzullarına
ikinci geldiğinde bahar
ne olursa olsundu cevap

Bir ikindi özlemi...
Sis ve pus olmadan
Silah seslerinin
Takırdamadığı
Top seslerinin
Düşünceleri bölemediği

ey yolcu;
kuru otların sardığı
artık geleni olmayan
tenha mezarlara
bakma öyle.
sevilenler orda değil,

Söyle ey ağaç; sevdiğim nerde
Her an aklımda,baktığım her yerde
Oturup kalkarken,yaptığım her işte
Bazen yüzlerde,bazende düşte.

DİVANE