İlle de, “Geçmişten bir esinti
getirdi.” dediler.
Geçmiş de geleceklerin bir fırsatı olsa da…
Mayalıdan önce de sonra da uğradı
rengarenk yaz ve bahar çiçeklerine Arı Maya.
“Dört yıldan sonra ölecek..” fısıldadılar,
insanlık da biter diye,
ordan oraya uçuşan polenlere
Aldırmadı kimse.
tamamen kaygısızlar,
tamamen umarsızlar… Mucizeleri severler basarlar bağırlarına, paçaları çoraba sok, cebe! hiçbir zaman elde etmeyecekleri bir güneş gibi,
öyle bir umut gibi; gerçekten gerçekleşebilmiş olanaksızlıkları değil!
Bel bağlamışlar saçma put kendi tanrılarına, sadece kendi, habersizler yaşadıklarından! Olsun bitsin (!) her şey bu kadar hafif değil!
Can yakan zehirli iğnesiyle
kanserine bile çare olmaya gelmişti doğanın, kanserin gerekince,
bir ters simetride.
havada döllenmede.
“Bu Mayalıdır.” Dediler, hiçbir şeye bakmadan,
o basamaklı piramitlerden
hep geçmişe tırmandılar, saçma sapan bir put gibi;
Gelecek yoktu onlar için.
Bu zehir
cildi genç etti,
mide suyuna kat be kat bastı
dolaşımını düze nü oturttu kanın, düzene,
Dünya doğdu doğalı.
Baş, göğüs ve karından oluşan
şu petek hemşerisi ballı.
http://tr.wikipedia.org/wiki/Arı
Akın AkçaKayıt Tarihi : 6.8.2008 16:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Akın Akça](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/06/ari-maya-gelsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!