Arı Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Güle bir arı kondu,
Parladı kanatları güneşler altında saçların gibi,
Bana seni anımsattı,
İncecik hortumunu uzattı,
Uzattı,
Uzattı,
Yüreğimin gül yaprakları arasında olduğunu bilemeyip
Kanattı.

Alt tarafı bir arıydı ama seni andırıyordu,
Yüreğimde bir yürüyor,
Bir duruyordu.
Bastığı yerlerde kuruyordu yüreğim yapraklarca,
Durduğu yerlerde vurdukça vuruyordu;
Tak tak tak… Tak tak tak…
Arı emip kuruttu kanımı
İnsan olduğuma
Bakmayarak.

Arıydı
Ve kanatlarının rengi saçların gibi sarıydı,
Ayna edinmişti bedenini güneşe,
Gözlerim kamaşıp duruyordu şavkından,
Vızıltısı ürpermene benziyordu,
Arıydı ama “Gel” dedimmi, direnmiyordu senin gibi.
Geliyordu.

(ZAMANIN BİR DAR VAKTİ isimli Serbest Şiirler ‘inden > 9-10/100)