Arhavi küçük bir şehir Şiiri - Okan Kurd ...

arhavi küçük bir şehir
bir ayağı deniz kıyısında
bir ayağı
yeşilin rahmine oturmuş
sevdalara koşturur insanı
küçük paris derler adına
şirindir
atmacanın gölgesi vurur sokaklara
esmer kumral kızları
nazlı sıcak elleri
mavi kara gözleri
kimisine bakmaya doyulmaz
kimisinin adı sorulmaz
moda rüzgarları eser
enteller dolanır yaz aylarında
kışın kar yanlızlığı
kaldırımların sessiz feryadı
birde nurşen yaşamaktadır
dedim ya
şirin bir kent arhavi
bir ayağı deniz kıyısında
şimdi dolgularla
taş yığınları girdi
denizle aramıza
tuz basıyor doğa katilleri
yaramıza
içimizde tebessüm ölüyor
ne deniz ne kumsal ne kadınlar
taş galerilerinde
cengiz inşaatın utanmazlığı
siyasetin kirli sayfalarından çıkmış
köpek kokulu feodal
dinamitlerde kırılır tabiat ana
ses kirliliği
insan kirliliği
siyaset voltalarında biten mahsumiyet
ah tutar
henüz doğmamış çocukların
ahı tutar
dürüslük bu şehirde çatırdamaktadır
meteliğe kul olanlar
kendini
şeytana satmaktadır
dedim ya
şirin bir kent arhavi
bir de nurşen yaşamaktadır
dedim ya
bu şehir eskiden meleklerin şehri idi
analar onura gebe
oyasıyla yatıyor kızlar hayale
gözleri çakmaktaşı kahraman
yalan keşfedilmemişti
ihanet bu yakadan hiç geçmemişti
taa ki
meteliğin kahpe yanını tanıyana dek
şimdi çay bahçeleri
entrika sayfalarında gezer
bir de nurşen bu şehirde yaşar
sömürü hevesinde puşt
yüzüne güler
çakal sesiyle gelir
bencillik kabuğundan çıkamamış
kan emici dolanır
yedi başlı yılan
dedim ya bir de nurşen yaşar
bir gün kendi kendini yakacak
bir gün yaptıklarından utanacak
ah bu şehir
dudağıma sevda çiçekleri eken............
şimdi
benim suladığım ağaca
beni asarlar
ben kendimi küllerden nasıl yaratırım
kısaca olan olmuş arhavi
esrar kokusunda kaldırımlar
erotizim peşinde delikanlılar
birde nurşen
bir bakışta karanlık vurur
göz göre göre yakarlar beni
doğmamış çocuklar ağlar
anamız babamız
bize nasıl bir yaşamak sunar..................