Argende İkindi Molası Şiiri - Seyfi Karaca

Direklerim dizlerine kadar siyatiğe batmış yorgun bir rıhtım
Soğuk rüzgarlar vuruyor kirpiklerime ve gözlerim
Zaman sarhoşluklarında dinlenen ikindi molası
Sokaklarımdan Argen çayı sızıyor, dörtbirtarafımdan kırcı kırcı sızısı
Nasıl bir gecenin ayak uçlarındaysam usulcaman.?
Bir bilsem hangi fısıltının sesinde susacağımı belki çıkıp gideceğim
Bu hercai güllerden boyunları çiğ
Başım üstüne selamını aldığım demirkıran makasla binbir trende
Kollarımda kordonlarından kopup gelen saat
Kırmızı tuğlalı bir duvarın beni
Sesi bana yanan gramafonlarda çaldığı bu dumanlı yer
Bir duysam gene 'asmalık' isimli misafirhanede vezne çalışan kızı
Erteleyeceğim tümden akşamı varsın kendi kendine yansın fener
Bizzat kendim çekeceğim ipini vapurdaki çıngırağın
Döşümü bağrımı yelken yerine açıp
Bizzat kendim koşulacağım fırtınanın delisine bilsem..
Var gör ki tatil etmişler köyünü duldalandığımız sevgilice dünyayı
Sökmüşler atmışlar yıllar öncesini oralarda ya.....
Sen ne duy ne de bil vaz geç az evvel ki diyesimden
Yaprağından göğe bakıştığımız yolboyu erguvan ağaçlarını
Yıkmışlar ya kasap jakob'un dükkanını...
Kapısına kilit vurmuşlar ya
Senin rengine nazik ellerini sürdüğün karanfil bahçelerinin
Otuzluk levhalar da yok semti ana baba günüsüz
Nasıl düştüysem şafaklardan beri burda
Omzumda cılız bir seçe dalı, ağzımda ıslıkladığım günbatımı iskele
Ve üstüne bikiniler giydirilip sokaklara sürülmüş bir yağmur
Zannedersin sana baktım... olmadığımız dünden...
Aralıksız
Ve çisil çisil..
Zannedersin seni yağdı durdu yağmur..

Seyfi Karaca.............Haziran / 10