Ardından Şiiri - Kürşat Usalan

I-

Kente yağmur yağıyor
Sokaklarda dolaşıyorum
Ve insanların iyi olduğuna inanmaya çalışıyorum
Bu sonbahar böyledir
Bilenler bilir
Kentlere yağmurlar yağar

Aşksız kalan her kimse eğer
Ya da dostu olmayan….
İnsanların iyi olduğuna inanmaya çalışır

II-

Eski bir zaman parçasından kendime
Güzel elbiseler dikmeliyim
Herşeyin volanlı olmasını istiyorum
Bana kimse gelip de
Saramış fotoğraflarını göstermesin
Ya kışın üşütüyorlar
Ya da yazın
Acıtıyor

III-

Ayaklarım yorgun
O eski bahçede gezinemiyorum artık

Artık en fazla
Ellerim tütün kokmuyor diye beni seviyorsun
O da seviyorsan eğer
Eğer yeni bir güne başlayacaksak
Birlikte olmayacağız
İkimiz de biliyoruz bunu
Onun için yıllardır
O yıpranmış günü yaşıyoruz habire
Hem de yamalayıp yamalayıp
Zamanı çekiştirerek
Şarkımız sesini
Fotoğraflarımız rengini yitirdiler çoktan
Fotoğraf niyetine gazete küpürlerini
Şarkımız niyetine
Pop artistlerini biriktiriyoruz
Ve konuşmamız gerektiğinde
Zor günler için sakladığımız
Bir kaç cümle çıkarıyoruz
Yastığımızın altından
Artık herşey demek değilsin benim için
Can sıkıcı bir kıpırdanmasın sade
Hayatımdan çıkmaya çalışan

Senin de ayakların yorgun
O eski bahçenin solmuş yaparakları üstünde
Üzerinde yüklü yağmur bulutları bile yok
Hatta bilindik bir memleketsin benim için
Dövize endeksli sorunları olan
Ve çoğaldınmı ben de
Sadece başağrısı yapıyorsun
Ertesi güne kalan

Korkarım böyle bir asır daha geçireceğiz seninle
Ve sadece bayramlarda
Birbirimize seni seviyorum diyeceğiz
Adettendir diye

IV –

büyülü yolculuklardan yoruldu düşlerimiz
kente tuksaklıktan emekli olmak üzereyiz
hayatımızda yorgunluklarımız dışında herşey hızla eskiyor
yaşantımızın aynasında görüntülerimiz siliniyor bir bir
Çaresizce alıcımızın ayarıyla oynuyoruz