Gözlerin ufka dalıp,çözüyordu gizleri!
Yüzünde kaybolmuştu,onca yılın izleri;
Gitme dur,diyemedim,gel bırakma bizleri;
Melek gibi uçarken,baka kaldım ardından!
Nasıl döndü sarıya,gül pembe yanakların?
Yavrum diyen şefkate,kapandı dudakların;
Anam diyen sesimi duymadı kulakların;
Melek gibi uçarken; baka kaldım ardından!
Ben deva bulamadım; canım sana,ilimden;
En değerli varlığım,uçup gitti elimden!
Anam sözü düşerken kor saçıyor dilimden!
Melek gibi uçarken,baka kaldım ardından! ....
Beraat Kandilinin buhurdanı tüterken;
Sözünmü vardı anam mübarek gün biterken?
Veda bile etmedin o son yola giderken!
Melek gibi uçarken baka kaldım ardından!
Kolum kanadım kırık; sensiz yarımım anam;
Güller hüzün kokuyor; Bu bağda nasıl kalam;
Bırakın göz yaşımın ateşinde ben yanam!
Melek gibi uçarken; baka kaldım ardından;
Melek gibi uçarken baka kaldım ardından...
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim