Üzüm karası saçlar allar dolanmış başa
Kömür gözler üstünde çekili hilâl kaşa
Binbir hasret ekersin akıttığın her yaşa
Ne duvarlar ses verir ne de penceren ışır
Devran böyle dönüyor adı olmuş hep hüzün
Bağrın yanar ateşten gülmüş olsa da yüzün
Alınca al goncanı dünyayı görmez gözün
Ne duvarlar ses verir ne de penceren ışır
Canından can ayrılır sarar heryan bir sızı
Kirpikleri nem olmuş eli kınalı kuzu
Şimdi nasıl özlenir çektirdiği her nazı
Ne duvarlar ses verir ne de penceren ışır
Hacer Alioğlu
26.06.2008
GEBZE
Kayıt Tarihi : 27.6.2008 05:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hacer Alioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/27/ardindan-111.jpg)
Sevgili Ahmet akkoyun ve Ozan Fedai arakadaşlarımızla Yakuti'yi yalnız bırakmak istemedik ama ne yazıkki düğünün akşama denk gelmesi hemen ayrılmamızı gerektirdi.
NOT:
Sevgili Hacer o akşam betin benzin kaçmıştı.
Ananın yavrusundan ayrılışının sızısı vurmuştu rengine.
Mutlu yaşasınlar. Siz de tabi ki.
Selam ve dua ile.
Selam ve saygıyla
Seyfeddin Karahocagil
TÜM YORUMLAR (9)