Ardında yaşayan, ölü bıraktın !

“ Vedasız bu gidişinle !”

Yangından geriye, ne kaldı bana
Bir kürek dolusu, külü bıraktın !
Ben nice umutlar, beslerken sana
Sense bir dikenli, gülü bıraktın !

Yüreğim dertlerle, hüzün dolalı
Ellerim koynumda, kaldı kalalı
Sen ki beni benden, alıp çalalı
Ortada çaresiz, deli bıraktın !

Umuttu gönlümü, sana bağlayan
Yaralı kalbiyle, her gün ağlayan
Ardından yıkılıp, bil ki çağlayan
Gözümde gözyaşı, seli bıraktın !

Kapalı gönlüne, giden yollarda
Teselli vermiyor, artık kullarda
Hasretin büyüdü, kızgın kumlarda
Mecnunun gezdiği, çölü bıraktın !

Bu kadar yüklenmez, seven adama
Hayata küsüp de, düşerken gama
Belki hiç toprağa, girmedi ama
Ardında yaşayan, ölü bıraktın !