Ardın Sıra Şiiri - Zagros Cetinkaya

trenin ardından giden vagonlar kadar gerçekti sevdalar
sen kovaladıkça, o kaçar…
sonra, bir istasyonda bırakır seni
yeni vagonlar alır!
tüm çıplaklığınla bir başına kalırsın
paslanan sevdan gıcırdamaya başlar ve parçalanır

geceler boyu üşeyen hasretini sarmalar
patlak veren gülüşlerini yamalarsın
hiç bir yürek göçebe kuşlardan farksız değildir!
- soğuk tenlerden sıcak tenlere-
parmaklarımın dokunamadığı kadar ağır
kokladıkları kadar kirlisin
yargılanamaz hiç bir sevda
kırılan bira şişeleri kadar sarhoş değilse!

biliyorum, göçebe aşklar yaşanıyor bu kentte
- dağlı bir kabileymiş diyorlar -
yasaklanan bir coğrafyada kimliğim
- kurşunlanan bir dilde konuşuyorum -
hiç biriniz sarılmadınız ölülerimize
oysa ne çok imgem vardı!
bilmiyordum
ölü duygular morgunda beklediğimi! ...