Arda Töre Şiirleri - Şair Arda Töre

Kapkara bir dolapta kapalı kalmış örümcekler gibi sinsi bekleyişte zaman,
Seni beklediğimi biliyorsun yıllardır, yıllardır da neden gelmiyorsun güzel melek,
Gözleri puslu mavi, saçları ipek sarı,
Bakışlarında kalamam, ölürüm ben...

Bembeyaz bir adada buz gibi parlıyor güneş,

Gözlerinin içinde olmak vardı
Gözlerinin içine dolmak
Nefesini çekip çekip de,
Sana tekrar dolmak

Bir iç çekişle nefesinin öyle bir gidişi vardı,

Yazılmamış olmasını isterdim bu şarkının
Ya da hiç duymamış olmak
Gözlerimi boyadığında beni acımasız,
Dönülmez bir savaşın içine sokmuştun bile

“Barsineği’ndeki” herkes birer savaşçı,

Sevmek böylesine gezmekmiş meğer
Nevizadenin küflü rüzgarıyla öpüşmek,
Arka fondan gelen eski bir şarkı,
Put your lights on!

Sevmek, Nevizadede,

Aynada göründüğünden çok farklısın biliyormusun
Beyaz bir soğukluk beni içine çekiyor

Daha kısa ve dalgalı saçların artık gözlerime değmiyor
Sanki artık sadece beni istiyorsun

Kokunu çemberime sürdüm
Çemberim sen koktu; Casmir …

Kendimden geçtim,
Kalakaldım öylece,

Yarın yokmuş gibi sev beni
Uyku sersemi kalktığını düşün bu sabah,
Saatlerce, yıllarca uyumuş gibi

Yarın yokmuş gibi sev beni
İçimden kopan hiçbir şeyi düşünme,

Camlı dolaplarda, en sevdiğim reçellerin arasında beklettiğim
Çocukluk hayallerim,
Sonra devam etmek için yarım bıraktığım kitaplarımla,
Küflenmeye, kokmaya başladılar;
Sanki üstleri açık kalmış gibi..

Bu aşk bir rakı masasına kurulmuştu
Herkes uzo içiyor ve herkes kendini kandırıyordu
Hayallerim mezelerin olmuştu,
Arasıcaklar barışmalarımız

Hepsi soğuk geliyordu masaya

Ortak hayallerin yaşandığı bir tavla senfonisinde kırdım seni
Kesişen hiçbir yolumuz
Sarılacak hiçbir yaramız kalmamıştı
Moralin düzelsin diye şöyle arada bir,
Kestiricek saçın bile kalmamıştı