Arda Taşkın Şiirleri - Şair Arda Taşkın

Ufukta yollar boş, dağın yamacı sessiz
Oğlumun başında urgan, sallanıyor bensiz
Ne vakit delireceğim bilmiyorum
Durmuyor düşünceler huzur bulmuyor ruhum sensiz

Yaşanmayan anların olur belki telafisi
Oğlum küçükken sallayamamıştım ben seni
Şimdi bırakmışsın rüzgarın narin ellerine kendini
acısını çıkarır gibi geçmiş günlerin darağacı sarsarken gövdeni

Hani evden, aileden, sevdiklerden uzaktayken
Gurbette bir yalnızlık hissi çöker ya insanın üzerine
Yüreği karıncalanır insanın, olduğu yere yıkılası gelir
Buharlaşıp da ruh olası gelir, yeryüzünden kaçmak ister.
Kaldırması çok zor bir histir, anlık kalp krizidir.
Senden uzak kaldığımdan beri bunu yaşıyorum

Artık senden geçmem mümkün değil
Yaşarken gece gündüz sanrınla
Gerçek bunlar, mümevveh değil
Bilirsin konuşurum kalbin aynasıyla

Işıl ışıl gözlerin evliya mezarı gibi

Dostlar pistte dans ediyor
Düşünüyorum ki ölmek için güzel bir gece
Diyorum ki suni bu mutluluk bu çoşku
Bana sensiz eğlence de haram

Lafı uzun uzun dolandırırdım
Bundan böyle yok
Uzun uzun şiirler yazardım
Bundan böyle yok
Artık yalnızca seni seviyorum

Girdim uzun bir sıraya
Sebebi neymiş bilmeden;
Verimlilik topluluğu sanıyordum
Meğer yhev roche imiş bekleten

Dağ aşar gibi aşıyorum dertlerimi
Hep bir yana bıraktım kederlerimi
O dem zirveye ulaşsam da
Asla unutmadım gördüğüm dibi

Şimdi vurulmuş yerde yatıyorum

Vardığım yerde,
hayatım anlam kazanır sanmıştım,
meğer çok yanılmışım,
ne yapmalı şimdi,
her şeye rağmen mücadele mi etmeli?
yoksa gerisin geri gitmeli mi?

Geleceği göremiyorum ki,
verdiğim kararlarda da bir hayır olduğunu düşüneyim,
büyük pişmanlık duyuyorum,
hata atfettiğim eylemlerimden,
geri almak mümkün değil biliyorum,
uğruna yakılıp sızlanmak fayda etmez biliyorum,