Karanlığı sen sevdirdin bana
Her gece bekledim gelmeni
Bana geri dönmeni
Ben ne Kerem gibiyim ne de Mecnun gibi
İkiside bulmuşlar
Kendimi kuşatılmış bir kale gibi hissediyorum
Ama bir sorun var
Kuşatanda benim savunanda
Kendimle kavga ediyorum
Dayak atanda benim dayak yiyende
Kendimle savaşıyorum
Bırakıyorum seni bundan sonra
Uçsuz bucaksız ovalarda
Koş deli taylar gibi
Ama birgün
Hatırlarsın beni
Anlarsın seni benim kadar sevemediklerini
O güzel gözlerine bakmak varya
Ölümden beter geliyor bana
Kalbim yanıyor adeta
Bir meşale gibi al götür yanında
Ben bunları yazıyorum ama
Bazen geliyor bir ürperti içime
Bazen sığmıyor içim içime
Bazen gülüyor bazen ağlıyorum
Karmaşık duygular içinde
Gelsen diyorum
Bazen acı dinmez bazen yağmur
Ne laf dinler ne söz bu hoyrat gönül
Ne gidebildim senden sonra ne de kalabildim
Hatıralarınla yaşayıp kendimi bitirdim
Senden sonra kimseyi sevemedim
Sigarayı çekersin ciğerlerine
Hafif yanar ciğerler yine de çekersin
Bilirsin zararlıdır
Yavaş yavaş öldürür seni
Yavaş yavaş bağımlısı olursun
Bırakamazsın hani
Gözlerin değdiği an gözlerime
Adeta ilahlaşıyorsun gözlerimde
Kalbime dokunuyorsun
Duygularıma,hislerime
Hani insan büyütürya içinde
Ve işte aşkım
Güneş bir kez daha batıyor
Seninle daha güzel yarınlara doğmamız için
Yavaş yavaş batıyor hiç acelesiz telaşsız
Benim seni sevdiğim gibi
Seni sevmek adeta yağmurda ıslanmak gibi
Sabah olmuş gün aymış
Sensizlik ruhumu baymış
Kavuşmaya daha vakit var
Bu aylar ne geçmez aylarmış
Gözlerinin bulutlarından düşen her bir güzellik zerresi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!