Arda Ege Ünler Şiirleri - Şair Arda Ege ...

bastığın toprakta özgürlük filizlenir
düştüğün yerde en kırmızı güller
binlerce, yüzbinlerce kez denedim ama
sensiz akşamlarda acep ne edilir?

uzak şehirlere açılan balkonundan

ekim devrimi açan siyah bir lale gibisin
umut vadediyor yaprakların kızıl orduya
kafkasya’da bırakmışsın filizlerini toprağa
ihtişamın duyuluyor, taa st. petersburg’da

yeşeriyor sonbaharda elma veren ağaçlar

mayhoş rüzgarların egemen olduğu bir yaz akşamında
yunan meyhanesi semayı aydınlatırdı ege kıyılarında
kırlangıçlı beyaz masalarda mest olurdu rakılar
sonsuz denizlere salınırdı en unutulmaz hatıralar
arkada çalarken tavernalar, o hatıraların birinde
yeniden doğardı gece mehtabı cennet gözlerinde

seni, sende kaybetmeler,
yalnızca bana mahsustur;
anıları geceyle diriltmeler,
yalnızca sana mahsustur.

bir sokak arasında yahut

hangi şair hangi şehirden çıkacak, bilinmez.
bir şehir vardır ki tüm şiirlere bedeldir;
hangi şiir hangi şairden çıkacak, bilinmez.
bir insan vardır ki tüm literatüre bedeldir.

farklıdır o insan, her insana göre:

düşüncelerinde dönen değirmenlerin gölgesinde
bir köşe de düşer mi bana, sanırsam bulamam
öyle rüzgarlar eser ki akşamların yörüngesinde
kapılıp gidersin uzaklara, rüyalarında olamam

devam ettikçe dönmeye ufuktaki değirmenler

güneş doğmaz sen de donarsın elbet
kabuslar çöker gece­ne damla damla
sensin bir ıssız bir tependeki yıldız
bir kara bela şimşek ile
yalnızlığın belirir fikrinde
bir ben kalırım

dolunayın kapladığı bu gökyüzünde,
yakamozun güzelliği senin yüzünde.
yıldızlar teninin her bir detayı ise
tanrı bile aşık olmuştur böyle esere!

yıldızların çevrelediği bu gök kubbede,

bak nâzım, semâya bir bak,
sonsuz kere bak!
gecenin beyaz örtüsü ile
rüyalarındaki çocuklara bak:
gençliğin, yıldızların arasında;
gözlerin, memleket sevdasında

bu şiiri okuduğunda
dirilecek esir aklında,
"unuttum" dediğin konu:

ne unutmak ayıptır
ne de hatırlamak onu.