Neden bilmiyorum,
Ama seviyorum.
Kendimce sebepler buluyor,
Bir türlü ona inandıramıyorum.
Sevildiğine inanmıyor,
Giderken hiç sormadın bana,
Üzüleceğimi bilerek öldün ya,
Suçlusun bu dünyada.
Ah Vesca, yoksun artık yanımda.
Ne yapacağım yokluğunda?
Öylesine sevdim ki seni,
Seni senden fazla.
Öylesinde istedim ki seni,
Sen kendini istemezken.
Ben iyi bir adamdım,
Seni sevene kadar.
Yalnızlıktan hiç korkmazdım,
Seni tanıyana kadar.
Hiç ağlamazdım,
Gece oldu, kalemi elime aldım,
Ama bir türlü yazamadım.
Onun için yazacaktım,
Hayallere daldım.
Sessizlikler vardır huzur veren,
Ve seni düşündüren.
Sessizlikler vardır rahatsız eden,
Ve sensizliği haber veren.
Bir hayattır kabullendiren,
Bir şey söyleyeyim mi,
Benim için fark etmez.
Artık ne yaşarsak yaşayalım olur,
Sadece yaşayalım, n'olur.
Ben bırakmak istemiyorum,
Sen konuşurdun,
Ben seni izlerdim.
Her zaman gülerdin,
Severdim, severdin.
Ne zaman baksam,
Şiirlerim değildir alengirli,
Amacı besbelli, sevgi.
Okusun diye yazdığım bu dizeleri,
Bir tek o görmedi.
Şiir yazmayı niye bıraktım,
Sorduğun sorunun cevabısın hayatım,
Beni üzmezsen asla şiir yazamayacağım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!