Destansı bir aşk,
Hikayelerde geçmeyecek kadar sahte.
Derin bir yas,
Görülmeyecek kadar sessiz, biçare.
Devrilmiş bir sandalye.
Dostum şiirdi,
Şimdi dostlarım şair.
Beraber okuduğumuz satırlar,
Bizi hiç olmadığı kadar bağlar.
Gelecekte sadece anılar,
Ama güzel hatırlanacaklar.
Ne ara korkar oldum?
Hiç bu kadar acınası olmamıştım.
İstediğini elde eden bir adamdan,
Ne istediğini bilmeyen bir sefile.
Ruhumun içinde, benliğimi kaybettim,
Ara ara düşünceler,
İnsanı mahvederler.
Sonucu olmayan ilişkiler,
Sadece acı verirler.
Ne düşünmeyi bıraka bilirler,
Seher vakti gördüm seni,
Gözlerinde bir ışıltı,
Alnında bir yazı,
Dedim bu benim.
Karşısına çıktım sordum ona,
Bazen mavi küçük bir çiçekti,
Bazen beyaz bir menekşe,
Bazen de kırmızı laleler,
Hatta bazen sarı çiçekler bile.
Ben beyaz bir gül derdim,
Bir ahenk havadaki,
Yoksa onun sesi mi?
Geliyor işte dans eder gibi.
Ah karşımda, ne iyi,
Boğazım düğümlendi, gülümsüyor.
Gidişine üzüldüm sanıyorsan
Hayır üzülmedim.
Ben aslında seni hiç sevmedim,
Sadece ilgin için istedim.
Sen gittiğinde sevindim.
Çünkü ben zaten gidecektim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!