Yorulmuştu artık, bıraktı kalemi elinden.
Bu kadarı fazla olmalıydı, zonklamadaydı beyninin bir köşesi zira.
Ne yapacağına karar vermemiş bir ürkeklikle mutfağa gitti.
Hiç bu kadar suya özlem duymamıştı sanki…
Damarlarında serinliği hissettikten kısa bir süre sonra da elindeki sigaranın dumanını hissetti.
Derin iç çekişler arasında sigara dumanının ciğerlerinde yol almasını garipsedi birden.
Yavaş yavaş tadını eskisi gibi aldığını fark etti.
En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta