Yorulmuştu artık, bıraktı kalemi elinden.
Bu kadarı fazla olmalıydı, zonklamadaydı beyninin bir köşesi zira.
Ne yapacağına karar vermemiş bir ürkeklikle mutfağa gitti.
Hiç bu kadar suya özlem duymamıştı sanki…
Damarlarında serinliği hissettikten kısa bir süre sonra da elindeki sigaranın dumanını hissetti.
Derin iç çekişler arasında sigara dumanının ciğerlerinde yol almasını garipsedi birden.
Yavaş yavaş tadını eskisi gibi aldığını fark etti.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta