Arayamıyorum Şiiri - Gönen Çıbıkcı

Arayamıyorum

Özledim seni
Özledim her şeyini.
Ama arayamıyorum seni

Seni özledim.
Kahkahalarını özledim,
Kokunu çok özledim,
Sesini, gülüşünü özledim,
Tenine hafif hafif dokunmayı
Özledim her şeyini.

Aramak istiyorum desem de
Artık hiç arayamıyorum seni

Aslında sesini duymak istiyorum
Ama oyununa katılamıyorum.
Artık seni hiç arayamıyorum.

Çok özledim desem de
Sesini duymayı çok istesem de
Arayamıyorum artık seni.

Aşkım ellerinde bitirilmiş.
Artık hiç bir anlamı kalmamış,

İstenmeyen bir aşkın
Sahibi olmak zor geldiği için bana
Artık arayamıyorum seni baksana.

Elindeki aşk anlaşılamamış
Tüm kıymetler bilinememiş.
Bunlar sende bir yer edinememiş.

Kızgınım sana,
Küskünüm sana.

Kırgınım sana.
Bunu artık anlasana!

Ben seni arayamıyorum.
„Seni çok özledim“ diyemiyorum.
Kırık kalbimi gösteremiyorum.

Nedendir,
bilemedim.

Kıymeti bilinmemiş bir sevginin sahibiydim.

Aramak istiyorum seni çok desem de
Artık hiç arayamıyorum seni.

Kırık kalbim,
yaralanmış onurum
Ve perişan ruhum.

Bak artık ben yokum.

Öğretmen Gönen ÇIBIKCI, 22 haziran 2008, 18:34