Arasira Şiiri - Seyfi Karaca

Arasıra
Satırı sararmış sayfaların dibine kırgın küskün not düşen
Hükmüne el konulmamış ve toprağına talan uğramamış serinliklerde
Kollarını yana açmış ve
Yarası sızısı derdi çaresi hele neymiş diye günün ilk ışıkları
Say ki yeşermekte çağla yaz olmakta zerdali dalıydı Amma fakat,
Cadde kenarlarında tamı tamına fosforluk edip
Dünyasına hor bakan oynak kaypak cürüm
Cıngılcaklı maddeler gibi ışıl ışıl
Hem renkli hem fiyakalı darmadağın gösterime daim
Süpürenin süpürgecisi çöpmüş zibilmiş
Eşkiya dünyaya öyle böyle değil çoktaaaaan
Bağlandığı dolaşımda büküşük bitişik vızır vızır ...
Profösör dediğin harami çentesinde makinasını bükünce
Kendi ölümünü peşin içmiş bir zehirli yemin gibi
Pılısına pırtısına çeşidine türüne tezahüratına protestosuna daim
Hadi sıran vaktindir fırla diyene hemen de hazır
Delirmiş bir paslı çakı kınından yamulup öten militana dönüşünce
Kim olduğunu fazlasıyla ıspatladı yenilmişliğine rehin düşen hayat
Yenemediği öfkelerini ve alamadığı intikamlarını şiddetli kargaşalara boşaltarak
Ciğerine duluğuna kimyasal gazlarla
Fiyakalı şişkinlikler üfürülmüş balon değil de ya ne
Cakası cilası yerinde fakat itibarı içeriği zıkkım zehir
Aksesuardan ibaret değil de ya kim...?
Baktığı şiddetli tavizci öğretilerden hüner belleyip suça bulaşan batak
Hayatı sönmüş kökleri kurumuş ölüyü kalıbında canlandıran
Didik deşik kadın erkek pisiko sosyopat kriminal
İç içe geçmiş terbiyeye tenezüllü talimle
Bu çark taksitli peşinatlı taklidi yahut esasın
Kıyasıya pazarlama haraç mezatıdır güğüm de kasnak da çivi de kalas da
Örselenip incinen ud değil ihtiyat değil gam değil,
Günah değil hata değil haram hele hiç...
Ar namus onur vicdan saygı güven duyup tınmaksızın
İnsan da satılır alana hayal de gofret de gazoz da telli telsiz cihaz da
Bu yüzden ağırdan alıp
İnceldikçe uzayan gitarın sabaha hüzün çaldığı kederinden
Didiklenip deşildikçe içini dışarı gösteren boyalı camlar gibi değil
Saklandığı yüzeylerde
diri ve tazeyken ruhu bedeni üstüne çökülmüş çullanılmış yaşama hakkının
Çapul yağması kınında beslenmiş kin ve nefret söylemli eylemlerle
Devamlı saldırgan sürekli doyumsuz illa mutsuz
…kesinlikle huzursuz ilim bilim sanatının
İnsanlık namına ekilmiş öldürücü tohumlardan
mahremiyetine masumiyetine
Diriltilirse ses verir oynar kımıldar bazan
Ölümünü kabullendiği sandık hayatdan arasıra insan

Aralık / 20