Elbette değişmedim, varlığı gereksizdir
Düşündükçe yaşarım, gözümü biraz açtım
Yokluğu görülmeyen, sevdası yetersizdir
Arasında dengeyi, bulana dek ben kaçtım
Çöl gibi bulut gibi, uçsuz bucaksız serdi
Hüzünlere bağlayıp, acısı tama erdi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
